Ole2 dari korea...

Assalamualaikum...

Ok ini entry lama jugak.. bahahaha.... entry ni saje nak tayang ole2 opah bagi... opah pi korea ujung tahun lepas... so anak2 dapat ole2... sy pun dpt jugak...tq mak... sentiasa igt anak bongsu sorang ni... huhuhu... anak2 sy sgt suka sbb opah belikan topi... yehaaaa... deme mmg pemakai topi yg tegar... ye.. saya mmg ajar depa pakai topi sejak kecik lagi... huhu.. sy tau.. bukan sy nk tonjolkan budaya barat tp sy pikir senang pakai topi kalo tetiba tengah jalan2 tup2 hujan... takde payung... nnt kena anak demam pulak... kalo panas pun senang.. depa pakai topi.. mak pak kena panas hujan takpe... tp anak2... kalo boleh elakkan... huhu.. ok titik.

Topi opah bagi sgt cantik... sy yg tua ni pun suka apatah lagi budak2... abgnyah memula malu2 nk ambik... yelah opah pi korea + KL lebih sebulankan... so malu2 la konon... tp bila tgk abglong laju je ambik pastu trus pakai... dia apa lagi... trus sambar... nak kaler kuning...huhuhu... malu2 konon... piraahhh abgnyah... mak dah tau dah... hahahaha...

bahahaha... lain pulak nmpk aathif masa ni kan... rambut panjang... cm gegirl pun ada...

Owh... aathif sy masih mcm bby...

abglong dah semakin besar... teringat hari tu lalu depan giant ada game yang sgt besar... depa berdua abglong ngn abgnyah mcm... wowwwwww..... besarnya mainan mak.... abgnya terus ckp.."makkk... nnt kita pegi sini ye makkk...".. belum sempat sy kata apa2.. abglong dah ckp.."eihhh... mana boleh la bagnyah.. sini kan mahal.... tak boleh.."..abgnyah terus dia.... huhuhu... tgk tuh... sy ngn en.bd diam je... abg yg memahami...huhuhu...

Owh... ini budak aaaaa.... mmg byk ragam tau... kadang rasa gerammmm sgt kat dia... kadang rasa lawakkkkk sgt... peranngai dia.... hadoi... sgt2 mengundang tau.... 2nd child syndrom sgtlah tebal... hadoi... bikin mak pening aarrrrrr.....

Ok.. jadilah sempat buat 2 entry... nnt kita smbung lagi ye.... ada baaaaaaaaanyakkkkkkkkk lagi.... harap bersabar readers....ok sy yang sabar.... takde reader pun... syok sendiri maaaa....

11.1.14 ~ From Taiping With Love

Assalamualaikum...

Ok hari ini 12.03.2014.. Selamat Ulang Tahun kelahiran abah... tiap kali tiba tarikh ini.. pasti tak sabar2... walaupun tahu... hanya ada RINDU... RINDU teramat sgt... Al Fatihah...

11 Januari 2014

Hari yang sering ditunggu2 oleh opah... huhu.. sebab apa... sebab kita nak balik taiping... 2 3 hari yang lepas, makcik yah belakang rumah call opah kata rambutan dah byk merah2 dah... dah ramai org ambik... curik pun ramai... huhu... takpelah... opah halalkan je sebab mmg rumah takde org.. dari biar buah tu membusuk lebih baik ada org yang dapat menikmati kemanisan buah tu... buah rambutan tu mmg manis.. sedap.. lekang... pokok ni abg ipar yang tanam masa dia mula2 kawin ngn kcik sy.. sebelum ni mmg mak ada tanam pokok rambutan kat kwsn dlm rumah... tapi dah kena tebang sbb agak merbahaya juga... dah besar sgt pokoknya... hadoi... sedih bukan kepalang sbb buahnya sgt sedap... manis dia... susah nk ckp... tp buah rambutan yang paling sedaplah pada sy... huhu... over tak..

Ok balik pada cita yang asal... mmg best sungguh dpt balik... last kami balik masa raya aritu... so agak lama juga... so amat tidak sesuai utk bermalam sbb sudah tentunya habuk dan tahi cicak sudah bermaharajalela... sy tak boleh nak berkompromi situasi itu sbb sy ada anak kecik.... huhu... so balik sekadar ambik rambuta... bg mak beramah mesra ngn bff dia... dan kami akan ke pasar malam utk beli choqpeneram... aka.. telinga kelin... huhu... mabeles...ok itu nnt cerita...

Ok meh kita tgk kemerahan buah rambutan... adoi... sedapnya...tp ini pun kira dah telebih masak... tp takpe...janji sedap...

maka bermulalah operasi mengait rambutan... en. bd mmg hebat dalam mengait rambutan... anak2 sy pulak mmg xcited nk kutip buah... maklum la kat chemor mana biasa mcm ni... suka sungguh deme berdua ni...tp yg paling suka sekali adalah opah.. ya dia mmg suka tiap kali balik taiping. sy dapat rasakan dlm mata dia... satu persatu kenangan terpancar di kotak fikirannya... kenangan dia bersama arwah... anak2... kwn2.. jiran2.. segalanya.. pasti kembali menerjah ke dalam memorinya... gmbr di bawah adalah makcik yah.. jiran belakang rumah... jiran baik mak yg mak syg... hati budi luaran dalaman semua tiada rahsia... walau jauh sekarang mereka masih sayang menyayangi... kalau dpt berborak... makan tahun baru habih ooooo... huhuhu...

Bagi sy... sy juga mempunyai perasaan yang sama... ya.. di sinilah sy menjadi sy... di sinilah sy membesar... mengenal erti hidup... mengenal kwn2... jatuh bgn sy di sini... seawal usia setahun sy dah menjejakkan kaki ke sini... bayangkanlah... terlalu byk kenangan sy di sini... pahit..manis..suka..duka...riang...tawa..sendu..air mata... semua ada...bila sy share gmbr2 ni kat fb... ramai kwn2 yg respon... mereka juga mempunyai byk kenangan di sini... sobsobsob...

Saya pun taktau kenapa... tapi tiap kali bgtau anak2 jom balik taiping... mereka akan sgt xcited... suka sgt nak balik taiping.. padahal bukannya mereka dibesarkan  di sini... cuma setahun sekali bila balik raya je... walau bersendat mendat kami anak beranak di dalam satu rumah... tapi kami semua bahagia... seminggu cuti pun x cukup... happy je... borak makan masak borak makan masak borak tidur bergelimpangan... kepala bertemu kepala... sapa balik cepat dapat tidur kat hall yang ada aircond... sapa balik lambat tidur depan tv tpt lalu lalang takdak aircond.. huhu.. anak dara dlm bilik... anak bujang.. pepandai la adjust sana sini nak tdo... huhu... bilik air satu... yg satu itulah dok berebut semua org... ikut giliran.. sapa cepat mandi dulu... sapa lambat... alamatnya tghari baru dpt mandi... huhu... tapi kami bahagia...

walaupun sekejap... dapat juga dia lepaskan rindu dendam di taiping... kalaulah sy ada modal... dah lama sy akan baiki... renovate sikit2... buang brg2 rosak.. baiki bumbung... buang carpet semua gantikan dengan tiles...sejuk sikit dan senang nak sapu, mop bagai...senang sikit nak maintain.. kalo karpet leceh... nak pulak umah sy sume jenis karpet lekat tu... payah la nak mop.. vakum je tak abih sgt habuk tu... tu yg payah kalo nak balik bermalam takat semalam dua... kalau ada modal nak je upah org utk clearkan store, tiap2 bilik tu... buang segala perabot yang lama... biar bilik kurang perabot.. cuma beli yang basic je... kat dapur pun camtu.. mana yg dah tak elok tu nak buang je... so kalo balik senang nak cuci rumah...tapi tulah... kalo ada modal....huhu...

Keceriaan di wajah mak = priceless... 

Anak2 sy.. mmg suka buat aktiviti mcm nih... yg abgnyah kutip je suka tp makan tak suka... kalau abglong dia mmg suka makan rambutan..

3 beranak ni nak pi kait rambutan umah makcik yah plak... dia nk suruh rasa jugak... so kami pun pi amek juga buah dia... sedap jugak... mmg kenyang rambutan weiii... huhuhu

Dah selesai kait rambutan... seperti biasa... tinggalkan mak kat umah makcik yah... biar dia bergosip puas2.. huhu.. kami pula kemana lagi... sy nk gunting rambut.... hahahaha... lawakkan... asal nk gunting rambut balik taiping... hahahaha... mmg pun... sy selalu gunting kat sini... kakak tu dah tau dah apa yg sy nak... dan tak pernah menghampakan... huhu... lepas dah setel... apa lagi.. pasar malam.... nak carik....

Uishhhh.... lazat.... sapa yang tau kelazatannya sila jeles... hahahaha... pasar malam changkat jering tu tak boleh lawan yg di sini... makan panas2 sambil jalan tak sedar RM3 boleh setel cmtu je... hahahaha.. kemaruk nama dia... yelah payah nk dpt nih... kat ipoh takde yg sesedap ini...kalo bwk balik.. makan esok pagi pun still sedap lagi habaq hang.... hahahaha... hadoi... awat tetiba terliuq nih.... sabaq2... hahaha... kang ada yg sabtu nih balik tepen lagi ni... huhuhu...

oklah.. itu serba sikit coretan masa balik taiping aritu... entry tertunggak... hahaha... byk lagi entry sebenarnya... taktau bila nk buat... hadoi.... i am busy... huhuhu...